In september 1977 werden de eerste gesprekken gevoerd tussen Olav Jägers en B.en W. over de mogelijkheid tot aanleg van tennisbanen in Gouderak. Er waren diverse plannen ingediend o.m. voor fase drie van het uitbreidingsplan Dorp Zuid; achter het zwembad; op de gedempte vijver bij de sportzaal en in het oude z.g.”plan Bos”. Over de laatste mogelijkheid werd serieus verder gesproken, omdat de voetbalvereniging moest uitbreiden en zij de oudsten rechten had, maar deze wilde liever bovendijks blijven. Toen kon het geformeerde voorlopige bestuur van de tennisvereniging, bestaande uit: Olav Jägers, Cobi Broere en Jacques Uiterwaal, zelfstandig aan de slag.
Er werd een enquête gehouden, waarop 220 mensen positief reageerden.
De procedure ging lopen met aankoop van land en het ontwikkelen van de plannen in samenwerking met het Technisch Bureau voor de Krimpenerwaard. In augustus 1979 werden de plannen aan de raad voorgelegd en goedgekeurd. Vervolgens werd het raadsbesluit ter goedkeuring doorgezonden naar G.S. waarna in de eerste week van januari 1980 de goedkeuring werd verleend.
Intussen was de vereniging op 26 september 1979 officieel opgericht in aanwezigheid van 100 van de 220 betalende leden.
In deze vergadering werd ook het officiële bestuur gekozen:
- Voorzitter: Olav Jägers,
- Secretaresse: Cobi Broere,
- Penningmeester: Jacques Uiterwaal,
- en Bestuursleden: Hans Badoux, Gijs Kooy, Alie Neleman en Joke Blanken.
Er werd gestreefd naar de opening van de banen op 1 april 1980 (géén grap).
Omdat het te bouwen clubhuis door alleen eigen werkzaamheid die datum nooit zou halen werd dat uitbesteed, dankzij de medewerking van de fa. Verstoep, die óók het financiële plaatje voor de vereniging betaalbaar hield.
Alle lof voor de heer Jac. Uiterwaal, die hier een groot aandeel in had.
Óók de Tennisvereniging Moordrecht was met raad en daad een goede steun voor het bestuur. De goede verstandhouding met deze vereniging is door de jaren heen nog altijd aanwezig. (red. 2007)
Uiteindelijk vond op 24 mei 1980 de officiële opening plaats van het gehele tenniscomplex. Zo’n 80 genodigden werden door de voorzitter hartelijk welkom geheten.
De opening zelf werd door het hijsen van de clubvlag verricht door waarnemend burgemeester De Zeeuw onder feestelijke muziek waarin onder andere Jan Anneveld speelde.(toen nog geen lid maar later wel en voorzitter van GTV 1990-1998)
Ter afronding van het officiële gedeelte werd er een demonstratiewedstrijd gespeeld door: H. Snaterse en Joop Spee.
s’Middags was er gelegenheid om de nieuwe accommodatie te bezichtigen.
De vereniging telde op dat moment: 244 senioren en 75 junioren.
Pas ter gelegenheid van het eerste lustrum: 1 sept. 1984 kreeg het park een naam. Tien Viertel was door Huib Dijksman bedacht en werd daarvoor in het zonnetje gezet.
Op het gemeentehuis had hij navraag gedaan, het bleek dat de polder waar nu ons tennispark ligt die naam had. Ook hij is voorzitter geweest van GTV. 1987-1990.
Direct al dat eerste jaar werden er veel aktiviteiten georganiseerd, zowel voor de Jeugd als de Senioren.
Twee trainers kwamen ons het nobele tennisspel leren, maar ook de nabijgelegen voetbalvereniging mocht kennismaken met onze sport. Er werd een toernooi georganiseerd waarbij over en weer gevoetbald en getennist kon worden. Zo liepen de tennissers hijgend achter de voetbal aan en de voetballers stonden onwennig met een racket in hun handen om zich heen te meppen. Ik had dat willen zien, (red.) maar helaas, dat is niet meer...
Zo is er ook in die periode gestart met “De Slag om de IJssel” een uitwisseling met de Moordrechtse tennisvereniging. De inzet was geen glimmende beker, maar een zeilbootje dat op dit moment (2008) in onze kantine op de glazenkast staat. Zelf ben ik bijna 20 jaar lid, maar heb dat toernooi nooit mee gemaakt. Wat is er aan de hand?
Zijn we bang dat het bootje naar Moordrecht vaart?
Ik heb me laten vertellen dat het altijd een heel gezellig treffen was. Ook de jeugd had later in dat eerste jaar eenzelfde toernooi met de Moordrechtse jeugd. Je kon als kind zijnde al een “slagvaardigheiddiploma” behalen, menig volwassene kan daar nog jaloers op zijn, zeker zoals de jeugd van toen ons tegenwoordig van de baan veegt...
In 1981 kwam Luc Tigu speciaal voor de jeugd als trainer bij ons, het resultaat ondervinden we nog steeds. Hier spreek ik vanuit een generatie van 55+ 60+ 65+ en zelfs hoger… Gelukkig bleef hij niet om alleen de kinderen les te geven, vanaf 1982 kon hij zijn goede aanwijzingen ook bij senioren kwijt, of het in de praktijk is gebracht?
Dat laat ik aan uw oordeel over.
In de loop der jaren zijn er verschillende trainers actief geweest bij GTV, maar ik noem hier Luc, omdat hij degene is die heden ten dage nog op ons park les geeft.
In 1982 gingen we ook meetellen in de regio, door deel te nemen aan de districtscompetitie met 4 Teams: 2 Dames, 1 Gemengd en 1 Herenteam. En zie, al dat eerste jaar kwamen er twee teams als kampioenen uit de bus: een Dames en een Herenteam. Tot dan speelden we nog met witte ballen, hoewel de gele en de tweekleurige geel/oranje steeds meer terrein wonnen. Weet U waarom de trainers van nu met die geel/oranje ballen laten spelen? Niet omdat ze dan te herkennen zijn als trainersbal, maar om ons goed te laten focussen op de bal. Het schijnt toch meer onze aandacht te trekken tijdens het spelen. Ik hoor nog steeds Luc: “kijken naar de bal“!
Vanaf 1983 zijn we lid van de KNLTB, ieder lid kreeg een ledenpasje waarmee men op andere parken kon inschrijven voor het Open toernooi. Een evenement dat ook op onze agenda kwam, tegelijkertijd met een beregeningsinstallatie. In alle opzichten een bruisende vereniging.
Clubkampioenschappen werden gespeeld, Rieneke en Huib hebben dat nog jarenlang volgehouden om te organiseren wat geen dankbare taak was. Huib werd zo familiair met de leden, dat hij zelfs rekening ging houden bij de indeling van de dames met hun “mindere dagen” van de maand. Hij onthield alles en van iedereen, zo wist hij bij voorbaat al of iemand op een bepaalde dag kon spelen of niet. Het is zelfs voorgekomen dat iemand zei: Ja hoor, dan kan ik wel spelen, waarop Huib direct antwoordde: Nee, je hebt dan die en die afspraak staan.
In die periode waren er hele gezinnen betrokken bij de organisatie van de verschillende aktiviteiten. Zonder de andere vrijwilligers te kort willen doen, want bijna iedereen deed wel wat voor de vereniging (minstens de bardienst), las ik in een oud clubblad dat er eigenlijk vier GTV-families waren: fam.Jägers, fam.Broere, fam.Dijksman en fam.Feytel. Een aantal van hen loopt nog steeds rond op het park, misschien niet allemaal met een racket in de hand maar wel belangstellend bij de toernooien.
Hier mag ik ook Co van Buren noemen als ons oudste lid: 82 jaar en nog zeer betrokken bij het wel en wee van de vereniging. Met stip gevolgd door Bas Mol (wel veel jonger) en nog steeds zeer aktief op de baan. Dan noem ik ook maar de oudste Dame: Ria van Gelderen-van Rooij. (oogt ook nog veel jonger)
